Felietony

Fail fast, fail often i na dodatek można byłoby jeszcze dodać fail cheap. To dziś dewiza współczesnej przedsiębiorczości startupowej. To kultura ciągłego eksperymentowania, upadania i popełniania błędów. Bez zamiatania ich pod dywan, tylko traktowania jako źródło wiedzy. Każdy taki eksperyment to po prostu jeden bzdurny pomysł mniej.

W tym roku nagrodę World Press Photo otrzymał autor fotografii przedstawiającej młodego chłopca ze Strefy Gazy. Chłopiec nie ma ręki. Stracił ją w wyniku działań izraelskiej armii.

Wiem, mocny tytuł jak na kogoś, komu kilka tygodni temu urodziła się druga córka, ale jako że to nie było moje pierwsze skurczowe rodeo, to i pakiet emocji inny.

My Company Design to nowy cykl, w którym pokazujemy firmowe przestrzenie z duszą. Jak sztuka wpływa na kondycję pracowników i postrzeganie przedsiębiorstw? Czy lepiej pracuje się w otoczeniu dobrego dizajnu, oryginalnej architektury i inspirujących obrazów lub rzeźb? Innymi słowy, czy sztuka pobudza kreatywność i innowacyjność.

Superbohater AnCap. W poprzednim wcieleniu – wojowniczy gladiator w starożytnym Rzymie. Jego ulubiony pies mastif o imieniu Conan był wówczas lwem pożerającym chrześcijan. Nigdy się nie czesał. Warcząca piła łańcuchowa to jego znak firmowy. Występował jako sobowtór Micka Jaggera z The Rolling Stones. Oto krótka charakterystyka prezydenta Argentyny Javiera Milei. Na szczęście – dla tego wspaniałego kraju – jest coś jeszcze poza tym ekscentrycznym szaleństwem.

Przyszedł czas, żeby zrzucić ciężar z barków. Chciałbym, żebyście dowiedzieli się tego bezpośrednio ode mnie, bo plotki na ten temat prędzej czy później na pewno by się pojawiły.

Szkoła przy oddziale psychiatrycznym dla dzieci i młodzieży. Na sali około setka rodziców, nauczycieli, edukatorów. Przed momentem skończyłem prowadzić zajęcia z przeciwdziałania hejtowi. „Panie Filipie, opowiem panu coś” – podszedł do mnie przyjemny jegomość, dziekan jednej z wiodących polskich uczelni. „Pracuję na uniwersytecie już kilkadziesiąt lat, ale nigdy wcześniej nie obserwowałem młodzieży na trzecim czy czwartym roku studiów, przychodzącej do dziekanatu załatwiać swoje sprawy z rodzicem".