Edytorial

Chyba więcej napisano o tym, jak kryzysy są wspaniałą okazją do wzrostu niż o tym, że firmy rosną w czasach prosperity. To drugie jest oczywistą oczywistością, pierwsze nie tak bardzo, przynajmniej nie od razu.

Każda zmiana wymaga działania. Niby oczywiste, ale można odnieść wrażenie, że jest to coraz mniej praktykowane. Wydaje nam się, że samo intensywne dążenie do celu, żarliwa wiara i determinacja naszego wizjonerskiego przywódcy sprawią, że rzeczy się same zadzieją. I razem naszą firmą zmienimy świat na lepsze.

To nie zabrzmi optymistycznie, ale trudno napisać coś nowego o polskich innowacjach. Po pytaniu, czy jesteśmy innowacyjni i potrafimy coś robić z naszymi wynalazkami, zawsze dojdziemy do momentu, w którym usłyszymy litanię wzajemnych pretensji.

Projektowanie nie jest proste. Owszem, rozpoznać rzecz piękną jest zadaniem stosunkowo łatwym, od razu wiemy, że to jest to! Tak jak na filmie Pedro Almodóvara, tam piękno przemawia do nas natychmiast. Dlaczego więc tak niewiele rzeczy jest rzeczywiście pięknych i funkcjonalnych, a większość jest po prostu brzydka, pretensjonalna i często droga?

Chwalimy rozum i racjonalne myślenie. Przecież to one nas doprowadziły tu, gdzie dzisiaj jesteśmy. Patrzymy wstecz i widzimy linię postępu jako układ logicznych, układających się po sobie punktów. Widzimy piękny obraz rozumnego człowieka, który siłą swej racjonalności zawładnął światem.

Kiedy piszę te słowa, mieszkańcy Australii wchodząc na strony Facebooka, zamiast wiadomości widzą białe plamy. Na platformie nie da się udostępnić linku do żadnego, nawet najbardziej wiarygodnego portalu informacyjnego.

Jeśli robisz to dla pieniędzy, to ci się nie uda – mówi w naszym wywiadzie okładkowym Dawid Urban, który dorobił się milionów, budując sieć sprzedaży e-papierosów, którą potem sprzedał koncernowi BAT. Dziś razem z Mateuszem Oleksiukiem budują startup LESS_.