Zmianę trzeba narzucić

To oczywiście rezultat modnego ostatnio trendu inspiracyjnego przywództwa. Taki przywódca zagrzewa nas do walki, roztaczając dość mgliście różnorakie wizje, wskazuje ogólne cele i przy okazji maluje świat, w którym my – czyli, przekładając na biznes, nasza firma – jesteśmy zwycięzcą, bo przecież jesteśmy lepsi, mamy lepszy produkt i bardzo chcemy zwyciężać. Mówi: idźcie i walczcie. Nie mówi jednak, w jaki sposób walczyć. Na koniec więc szuka winnych wśród tych, którzy nie byli „zaangażowani w wizję”.

Bo kiedy taka grupa pójdzie sobie „walczyć” bez wiedzy, jak to konkretnie robić, okazuje się, że nic się nie zmienia, bo w gruncie rzeczy nikt nie robi niczego inaczej. Większość spraw toczy się sama z siebie, tak jak do tej pory. Handlowcy nadal sprzedają, fabryki produkują, programiści nadal udoskonalają kod, kierownicy nadal chodzą na spotkania i piszą raporty, a księgowe tworzą rozliczenia. Co się nie dzieje? Nie ma zmiany. Nie dzieje się nic, co odbiega od rutyny, co byłoby nowe i inne. 

Zmiana więc wymaga innego i konkretnego działania. A to działanie wiąże się zawsze z przesunięciami w obrębie władzy i zasobów. W biznesie oznacza to wykorzystanie władzy (przywódcy) w celu skłonienia części systemu do robienia rzeczy, których on sam z siebie nigdy by nie zrobił. Przywódca nie może być wyłącznie wizjonerem z ustami pełnymi modnych akurat frazesów, ale musi być tą osobą, która wskazuje, co konkretnie trzeba uczynić. Oznacza to proszenie lub nakłanianie ludzi do robienia rzeczy, które zrywają z rutyną i pozwalają skoncentrować wspólne siły i zasoby na nowych lub nierutynowych celach. Dla wielu taka zmiana jest trudna, jednak tylko robienie rzeczy inaczej może przynieść inne rezultaty.

Biznes nie potrzebuje dziś 20-letnich guru, samozwańczych mentorów czy strategicznych coachów. Trzeba ludzi z krwi i kości, którzy wiedzą, co trzeba zrobić, i potrafią tę zmianę narzucić.