Felietony

Kiedyś po prostu obchodziliśmy tradycyjne święta Wielkiej Nocy oraz urodziny. Dziś koncentrujemy się raczej na obchodzeniu Polskiego Ładu. Krok po kroku. Zasada jest dość prosta. Konsekwencją wynalezienia miecza była przecież tarcza, broni palnej – kamizelka kuloodporna, a rakiety – antyrakiety. Skoro więc mamy nowe podatki, to musimy szukać odpowiednich na nie sposobów.

W grudniu, jak co roku, robiliśmy w mojej fundacji przedświąteczne spotkanie. Takiego śledzika. Zapraszamy na niego także ludzi z zewnątrz, z którymi współpracujemy, którzy nas wspierają, albo po prostu takich, których lubimy. Taka okazja, żeby ludzie, którzy zazwyczaj wymieniają e-maile spotkali się, pogadali, no i spożyli tego śledzika, który, jak wiadomo, lubi pływać.

Prawie trzy dekady Amerykanin Paul M. Romer czekał, aby za swoją teorię endogennego rozwoju gospodarczego dostać – w 2018 r. – Nagrodę Nobla z dziedziny ekonomii. To trochę gorsze wyróżnienie, bo nie ustanowił go w swoim testamencie wynalazca dynamitu, ale zawsze coś. Teoria sprowadza się do prostej zasady – inwestycje w badania i rozwój są gwarantem trwałego wzrostu gospodarczego.

Rok 2022 r. będzie okresem głebokiem destabilizacji politycznej, która po raz pierwszy od lat zacznie się negatywnie przekładać na sytuację gospodarczą - pisze w swojej prognozie dla portalu mycompanypolska.pl Marcin Dzierżanowski, redaktor prowadzący miesięcznika My Company Polska. Tym samym rozpoczynamy cykl prognoz na przyszły rok autorstwa naszej redakcji.

Nic dziwnego, że pytania referendalne z 1987 r., samego schyłku PRL, śpiewał w Piwnicy pod Baranami legendarny Piotr Skrzynecki. „Czy jesteś za pełną realizacją przedstawionego Sejmowi programu radykalnego uzdrowienie gospodarki zmierzającego do wyraźnego poprawienia warunków życia, wiedząc, że wymaga to przejścia przez trudny dwu–trzyletni okres szybkich zmian?” – brzmiało pierwsze z nich.

Jest już po północy. Jutro – a właściwie dzisiaj – jadę na wakacje. Powinienem iść spać, ale nie mogę. Muszę napisać przed wyjazdem felieton. A żeby to jeden. I muszę zrobić jeszcze parę rzeczy, a całe mnóstwo już zrobiłem.

Kanony urody są zmienne. Wszyscy słyszeliśmy o rubensowskich kształtach, które unieśmiertelnił flamandzki malarz. Trudno stwierdzić, czy takie pulchne kobiety faktycznie wielbiono w XVII w., czy to tylko efekt indywidualnych fascynacji mistrza baroku. Raczej jednak to drugie, bo inaczej nie byłby faworytem koronowanych głów ówczesnej Europy.