Kanarki w kopalni. Pełny obraz Kuczyńskiego

Miesiąc temu pisałem, że lato nie jest złe dla rynków akcji, a korekta może nadejść albo w końcu sierpnia, albo na początku września. Okazało się, że letnia hossa wytrwała tylko do końca lipca. 

W końcu lipca zarówno Fed, jak i EBC nie zawiodły oczekiwań – stopy zostały podwyższone o 25 p.b.(odpowiednio do 5,25-5,50 proc. i 4,25 proc.). W obu przypadkach zarówno Jerome Powell, szef Fed, jak i Christine Lagarde, szefowa EBC, zapowiedzieli, że we wrześniu (w sierpniu posiedzeń nie ma) decyzje o poziomie stóp będą podejmowane w oparciu o kolejne dane makro (podczas dwóch miesięcy będzie ich wiele). 

Pretekstu do korekty dostarczyła agencja ratingowa Fitch, obniżając rating długowi USA z AAA do AA+. To już drugi taki ruch, bo 12 lat temu, też w sierpniu, podobną decyzję podjęła agencja ratingowa Standard&Poor’s. Zabawne było to, że dolar się po tej decyzji bardzo umocnił. Czyli jak niepokój zagości na rynkach, to ucieka się do dolara, mimo że jego emitent ma problemy. Tak działają rynki finansowe. 

Letni huragan

Widać było, że rynki długo o tej decyzji Fitch  pamiętać nie będą, ale czy słusznie. USA są emitentem wehikułu finansowego całego świata, czyli dolar jest globalną walutą rezerwową. Udział dolara w rezerwach banków centralnych spadł w ciągu 20 lat z 70 proc. do ok. 50 proc., ale nadal jest potężny. Udział w handlu zagranicznym też spada, ale 40 proc. to cały czas nie jest mało. Amerykańska gospodarka jest największa na świecie – PKB ponad 25 bln dol. Tak więc bankructwo USA na razie nie grozi, bo będą w stanie spłacać odsetki od potężnego długu. Z naciskiem na „na razie”. 

A jednak według mnie Fitch słusznie postąpił, obniżając rating USA, bo przecież ich zadłużenie w relacji do PKB przekroczy w tym roku 130 proc. Warto też odnotować, że agencja boi się czynnika politycznego – olbrzymiej polaryzacji politycznej, która może doprowadzić do fatalnych skutków. Na przykład po wyborach prezydenckich 2024 r. (pamiętamy, co działo się, kiedy Donald Trump przegrał wybory) lub przy podwyższaniu limitu zadłużenia w 2025 r. To, że udało się go zawiesić do stycznia 2025 r. niczego nie przesądza.

Obniżka była według mnie tylko ostrzeżeniem: uważajcie, bo mimo że jesteście największą gospodarką na świecie i możecie wydrukować globalną walutę, to w kwestii zadłużenia i podziałów politycznych posuwacie się w niewłaściwym kierunku. Co nam to mówi o Polsce, w której polityczna kampania robi się coraz bardziej brutalna? 

Zakładam, że trendy będą dla USA i dolara niekorzystne, do czego dążyć będą Chiny. Tam politycy się nie spieszą, a dedolaryzacja powoli postępuje. Handel Chin z Brazylią w realach i juanach, z Arabią Saudyjską częściowo w ich walutach, oczywiście z Rosją w juanie i Rosja handlująca z Indiami w rupiach to tylko nieliczne przykłady dedolaryzacji. Uważam, że problemy USA każą powiedzieć, że Fitch i Standard&Poor’s były kanarkami w kopalni. Detronizacja dolara odłożona jest w czasie, być może o kilkadziesiąt lat, ale według mnie jest nieunikniona.

Włoska robota

Kolejne dni sierpnia też inwestorów nie rozpieszczały. Znowu pojawiła się agencja ratingowa. Tym razem agencja Moody’s obniżyła rating 10 małym i średnim...