Jak wysoko pofrunie Bielik?

Opanowany, bezkonfliktowy, romantyczny, wierny – bielik to podobno ptak pełen ludzkich cech. A jakie ludzkie cechy ma Bielik.ai?

Bielik jest modelem kompaktowym, więc staramy się, aby był on jak najbardziej skupiony na konkretnych zadaniach merytorycznych. Zapewne moglibyśmy stworzyć model bardziej empatyczny bądź z szerszą wiedzą, jednak zależy nam, aby każdy mógł pracować z Bielikiem, nawet organizacje nieposiadające ogromnych mocy obliczeniowych. Odpowiadając wprost na wasze pytanie, Bielik jest specjalistą. Profesjonalistą skupionym na swoich obowiązkach. W żadnym wypadku nie gadułą!

Taki zostanie?

Na świecie dostrzegalny jest wyraźny pęd na stworzenie generatywnej sztucznej inteligencji – wiecie, taki amerykański sen o modelu AI potrafiącym zrobić wszystko. Chińczycy z kolei, z racji lokalnych obostrzeń, działają raczej „sprytnie”, czyli tamtejsze przełomy mniej są związane z rosnącymi mocami obliczeniowymi. Polska także powinna szukać raczej sprytnych dróg.

Model chiński.

Nie chciałbym tego tak nazywać, tu raczej chodzi o wzorowanie się na naturalnej inteligencji. Jestem pewien, że nawet u was w redakcji nikt nie mówi „zatrudnijmy omnibusa, który wszystko potrafi” - trend jest taki, że buduje się zespoły, gdzie ludzie mają specjalistyczne kompetencje. Na przykład w Bieliku zbieramy ostatnio dane związane z dziedzictwem kulturowym, jednak już teraz widzimy, że pewnie pojawią się konkretne modele w tym kontekście: „Ślązak”, „Kaszub”, może „historyk”? Wszyscy mówią obecnie o systemach agentowych, to jest właśnie realizacja takiej wizji – mały model w różnych rolach. A konkretniej - rodzina małych modeli. Choć oczywiście granica, kiedy model jest mały, będzie się zmieniać, przecież pierwsze gry komputerowe mieściły się na płycie CD, teraz zajmują gigabajty danych. Z modelami będzie podobnie, a obecnie granicę ustawiliśmy na 11 mld parametrów.

W tym kontekście nazywacie Bielika nie tyle małym modelem, ile modelem kompaktowym.

Często zastanawiam się nad kierunkiem rozwoju, jaki obierze Polska. Biorąc pod uwagę dostępne moce obliczeniowe i nasze potrzeby, to uważam, że głównie modele kompaktowe z możliwością specjalizacji – czy też właśnie małe niszowe – modele są jedyną słuszną przyszłością. Świetnych ekspertów oraz wysokie kompetencje już mamy, wykorzystajmy to. Wspaniałym przykładem w takim podejściu jest ICEYE, który pokazał, że da się satelity robić inaczej, sprytniej. Sądzę, że w kontekście modeli AI jesteśmy w stanie działać podobnie.

Nie potrzebujemy już dużych modeli językowych?

Oczywiście milowe przełomy technologiczne również są potrzebne! Tu chodzi o coś innego. Rozmawiałem niedawno z wybitnym profesorem kardiologii, który powiedział: „Panie Sebastianie, chciałbym mieć takie rozwiązanie, że w kieszeń wpinam niewielkie urządzenie, podczas badania głośno mówię i bez użycia chmury, bez opuszczenia gabinetu – w końcu przekazuję tajne i wrażliwe rzeczy – informacje trafiają do mojego komputera. To znacząco usprawniłoby przyjmowanie pacjentów”. I o to właśnie chodzi w szukaniu nisz, w rozwoju agentowej sztucznej inteligencji.

To zresztą ma również biznesowe...