Nie planuję być bogaty [Jarosław Królewski]

Ma pan 32 lata i całą półkę nagród biznesowych. Pamięta pan wszystkie?

Nie są one dla mnie szczególnym wyznacznikiem sukcesu. Nadawane są przez ludzi, więc mają charakter uznaniowy. Choć przyjemnie jest je dostawać, to mają dla mnie bardziej wartość statystyczną – zwłaszcza w Polsce. Rynek polski nie jest bowiem referencyjny w odniesieniu do technologii. Ambicje mamy znacznie wyższe. 

Ten tzw. jednorożec, czyli spółka o wartości miliarda dolarów?

Wyceny firmy należy brać pod uwagę w swoich analizach, bo to trochę jak z oceną w szkole – dzięki nim można w jakimś stopniu klasyfikować się np. na tle konkurencji. Ale cel właściwy, to grać w lidze, w której rozdaje się najmocniejsze karty, być firmą, z którą liczą się globalne marki. Być twórcą i innowatorem, a nie tylko naśladowcą. Celem jest też oczywiście posiadanie silnej własności intelektualnej, gdyż to ona dziś decyduje o sukcesie każdej z firm. 

Co dzieje się jednak w głowie młodej osoby,  która jest pytana o rady przez znacznie starszych  menedżerów?

Osobiście mam ogromny szacunek i pokorę do wszystkiego co się wokół dzieje. Nie pouczam, tylko przedstawiam moją wizję świata. Oni przedstawiają swoją i próbujemy się spotkać. To samo dotyczy ludzi i innych firm technologicznych. Ale cieszy mnie, że w...