Nawet 215 zł co miesiąc z ZUS dla seniora. Bez kryterium dochodowego

Zasiłek pielęgnacyjny to świadczenie pieniężne przyznawane przez państwo w celu pokrycia wydatków związanych zapewnieniem opieki lub pomocy w codziennym funkcjonowaniu osób z niepełnosprawnościami. Obejmuje również diabetyków.

W 2025 roku wysokość zasiłku pielęgnacyjnego wynosi 215,84 zł miesięcznie. Może okazać się wsparciem dla rodzin zmagających się z wydatkami związanymi z cukrzycą. Zasiłek pielęgnacyjny może zostać dopisany do świadczenia emerytalnego.

Dla kogo jest przeznaczony zasiłek pielęgnacyjny?

Zasiłek pielęgnacyjny mogą otrzymać osoby, które:

• posiadają orzeczenie o niepełnosprawności (dla dzieci do 16. roku życia).
• posiadają orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności (dla osób powyżej 16. roku życia).
• posiadają orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, jeśli niepełnosprawność powstała przed 21. rokiem życia.

W kontekście cukrzycy, najczęściej o zasiłek mogą ubiegać się:

• dzieci z cukrzycą typu 1, które wymagają stałego monitorowania i pomocy w zarządzaniu chorobą,
• dorośli, u których cukrzyca doprowadziła do poważnych powikłań, takich jak neuropatia, retinopatia, czy stopa cukrzycowa, skutkujących znaczną utratą samodzielności.

Jak ubiegać się o zasiłek?

Aby ubiegać się o zasiłek pielęgnacyjny, należy uzyskać odpowiednie orzeczenie o niepełnosprawności. W przypadku cukrzycy typu 1 u dzieci, kluczowe jest udowodnienie, że choroba wymaga stałej opieki, np. w zakresie kontroli poziomu glukozy, insulinoterapii czy diety. A  następnie złożyć wniosek w odpowiednim urzędzie – najczęściej w gminie lub miejskim ośrodku pomocy społecznej. Do wniosku należy dołączyć:

• kopię orzeczenia o niepełnosprawności,
• dokumentację medyczną potwierdzającą stan zdrowia,
• inne dokumenty potwierdzające potrzebę opieki.

Zasiłek pielęgnacyjny sam w sobie nie jest uzależniony od dochodu. Jest jednak brany pod uwagę w przypadku ubiegania się o dodatkowe świadczenia. 

Co można kupić za zasiłek?

Zasiłek pielęgnacyjny jest jednym z elementów wsparcia oferowanego przez państwo. Pozwala on na częściowe zrekompensowanie wydatków związanych z leczeniem, zakupem sprzętu medycznego czy dodatkową opieką. W przypadku cukrzycy może to obejmować:

• koszty zakupu glukometrów, pasków testowych, czy pomp insulinowych,
• wydatki na specjalistyczne leki i suplementy,
• opiekę dietetyka lub rehabilitanta.