Marka Godna Zaufania. Siła wolontariatu

Nie można mieć nadziei na zbudowanie lepszego świata bez poprawy jednostek. W tym celu każdy z nas musi pracować nad własnym doskonaleniem, a jednocześnie ponosić ogólną odpowiedzialność za całą ludzkość, przy czym naszym szczególnym obowiązkiem jest pomaganie tym, którym wydaje nam się, że możemy być najbardziej przydatni – te słowa Marii Curie już od lat wydają się mottem wielu firm.

Społeczna odpowiedzialność biznesu zaczęła w Polsce kiełkować wraz z transformacją ustrojową w 1989 r. Z roku na rok nabierała znaczenia. Dość szybko okazało się, że skupienie się tylko na wynikach buduje zysk firmy, ale nie buduje jej pozycji rynkowej w oczach klientów, bo do tego potrzebny jest zrównoważony rozwój, w którym zachowany jest balans między zyskami a zaangażowaniem w życie społeczne. Jak wynika z raportu przygotowanego przez Accenture już w 2013 r., aż 81 proc. dyrektorów generalnych była przekonana, że reputacja ich firmy w zakresie zrównoważonego rozwoju jest istotna przy podejmowaniu decyzji o zakupie przez konsumentów, a 76 proc. twierdziła, że włączenie zrównoważonego rozwoju do podstawowej działalności firmy to skuteczny sposób na wzrost przychodów i otwarcie nowych możliwości. To znalazło swoje odzwierciedlenie w firmowych politykach i podejściu do wolontariatu pracowniczego.

Zróbmy to razem

Wolontariat nabrał wagi i stał się ważnym narzędziem budowania marki godnej zaufania i to nie tylko w stosunku do klientów, ale także potencjalnych kandydatów do pracy. Badania przeprowadzone przez Cone Communications pokazują, że 58 proc. osób szukających pracy bierze pod uwagę zaangażowanie firmy w sprawy społeczne i środowiskowe, 55 proc. zadeklarowało, że zdecydowałoby się na pracę w firmie odpowiedzialnej społecznie, nawet jeśli oferowałaby nieco niższe wynagrodzenie niż konkurencja, a 51 proc. stwierdziło, że nie chciałoby pracować dla organizacji, która nie podejmuje zobowiązań CSR-owych. Podobne wnioski płyną z raportu Deloitte, który skupiał się na milenialsach i ich wyborach. Okazało się, że 6 na 10 milenialsów twierdzi, że powodem, dla którego zdecydowali się na pracę u obecnego pracodawcy, było poczucie sensu istnienia firmy. Dodatkowo okazało się, że wolontariat i działalność filantropijna to jeden z ważnych czynników budujących ich zaangażowanie. Milenialsi, którzy często uczestniczą w wolontariacie pracowniczym, są bardziej skłonni do bycia dumnymi, lojalnymi i zadowolonymi pracownikami, w porównaniu z tymi, którzy rzadko lub nigdy nie biorą udziału w takich projektach.

Zyskajmy wszyscy

Wolontariat buduje zaangażowanie i siłę zespołu, a to bezpośrednio wpływa na wzrost zaufania do marki, bo pracownicy stają się jej naturalnymi ambasadorami. Z badania Deloitte Volunteerism Survey wynika, że pracownicy lubią, gdy firmy włączają zaangażowanie w życie społeczności do codziennego rytmu pracy. Okazuje się, że 70 proc. uważa, że możliwość wspólnego wolontariatu podnosi morale zespołu bardziej niż firmowe spotkania. 89 proc. uważa, że sponsorowane przez firmę działania wolontariackie w naturalny sposób tworzą lepszą atmosferę w pracy, a 77 proc. deklaruje, że wolontariat jest niezbędny do dobrego samopoczucia pracowników. Jeśli dołożymy do tego liczby, które zebrane zostały w badaniu przygotowanym przez Common Impact, to 92 proc. pracowników jest przekonanych, że realizując projekt wolontariacki, zdobyło doświadczenie związane z rozwojem zawodowym oraz że taki sam odsetek jest dzięki temu bardziej skłonny polecić swoją firmę jako wspaniałe miejsce do pracy, widzimy, że wolontariat to nie koszt, tylko czysty zysk dla firmy.

Pokonajmy trudności

Początki wolontariatu pracowniczego w firmie mogą mieć różne źródła. Są firmy, gdzie pomysł na pomaganie wyszedł od pracowników. Ktoś złożył prośbę do zarządu i tak się zaczęło. Są też organizacje, które odgórnie wyszły z ideą pomocy i zachęcały pracowników do przyłączenia się. Bez względu na to, kto był inicjatorem pomysłu, zazwyczaj bez trudu udaje się znaleźć chętnych do zaangażowania się w działanie.

Różne są także modele pomocy wolontariackiej udzielanej przez firmę. Może ona zaoferować pracownikom czas, czyli pozwolić w ramach godzin pracy realizować projekty wolontariackie (wiele firm daje dodatkowy jeden dzień urlopu właśnie na takie zaangażowanie). Popularną formą wspierania wolontariatu są także pieniądze – pracodawca zapewnia fundusze na realizację programów wolontariackich, bardzo często odbywa się to na zasadzie konkursów grantowych. Pisząc projekt, pracownicy mają szanse na zdobycie sporych sum na realizację swoich pomysłów. Trzecim sposobem zaangażowania pracodawcy mogą być zasoby, czyli udostępnienie pomieszczeń, sprzętów, narzędzi do realizacji projektów pomocowych. Bez względu na formułę najważniejsza jest w całym tym procesie chęć obu stron. Bo tylko ona pozwala na efektywne doprowadzenie projektów pomocowych do końca. Nabrała ona niezwykłej wagi zwłaszcza w czasach pandemii, gdy nagle okazało się, że wiele tradycyjnych form wolontariatu, np. wspólne remontowanie domów dziecka, wizyty w domach opieki czy organizowanie spotkań dla lokalnych społeczności stało się niemożliwe. Na szczęście nie oznacza to, że firmy i ich pracownicy przestali się angażować. Swoje pomysły zaczęli realizować w ramach e-wolontariatu. Pojawiły się vlogi, podcasty, webinary. Pracownicy nie tylko dzielili się wiedzą, ale także organizowali czas dzieciom znudzonym zdalnym nauczaniem czy organizowali zabawy integracyjne w sieci.

Wolontariat pracowniczy to inwestycja w firmę i jej dobrą reputację. Dzięki niemu nie tylko pomagamy innym, ale przede wszystkim budujemy swoją pozycję wśród klientów, pracowników, kandydatów do pracy jako marki godnej zaufania.

Pomagamy!

Dlaczego wolontariat jest tak atrakcyjny i angażujący dla pracowników? Bo opiera się na trzech mechanizmach psychologicznych.

- Zakotwiczenie w głębokich wartościach humanistycznych. Większość z nas ma przekonanie o tym, że trzeba pomagać słabszym czy opiekować się zwierzętami.

- Zasada wzajemności, która leży u podstaw zachowań społecznych człowieka. Mamy przekonanie, że jeżeli komuś pomożemy, to dobro do nas wróci.

- Empatia, która sprawia, że mamy zdolność wyobrażenia sobie siebie na miejscu osoby potrzebującej, a co za tym idzie współodczuwania jest cierpienia, więc zmusza nas ona do udzielenia pomocy, choćby w minimalnym stopniu.