Ostatnie podrygi WIBOR-u

Zacznijmy od genezy, bo bez poznania historii łatwo będzie o teorie spiskowe i przekonanie, że banki znalazły kolejny sposób na wyciągnięcie jeszcze więcej pieniędzy z naszych kieszeni. Dopóki trwa cykl podwyżek stóp, trudno będzie o „zwietrzenie podstępu”, ale kiedy podwyżki ustaną, a raty będą nadal rosły (a to nieuniknione, zwłaszcza w przypadku hipotek), wątpliwości się pojawią. Dlatego zacznijmy od ich rozwiania.

Po pierwsze, przez ostatnie cztery dekady żyliśmy w okresie spadającej inflacji i coraz niższych stóp procentowych. Przyczyny są różne, ale generalnie chodzi o postępy globalizacji i wzrost wydajności pracy dzięki postępującej automatyzacji, która była możliwa z powodu taniej energii. Jak wiemy, sytuacja się zmienia i to gwałtownie. Jeśli do niskiej inflacji uda nam się powrócić, to nie prędko i raczej nie dlatego, że ropa, gaz i węgiel znowu staną się tanie.

Na chwilę skupmy się na kosztach pieniądza. Niskie stopy procentowe sprawiają, że banki i inwestorzy nie są skłonni do płacenia za depozyty, czemu trudno się dziwić. Jeśli dzisiaj stopa procentowa wynosi powiedzmy 6 proc., ale wszystkie dane wskazują na to, że inflacja w ciągu roku spadnie, a bank centralny ostro obniży stopy procentowe, banki nie będą zainteresowane przyjmowaniem długoterminowych depozytów na 6 proc. Nie dość jednak na tym.

Od XXI w. każdy kolejny kryzys zażegnywany był w ten sam sposób – przez banki centralne, które starały...