Lets talk

Na myśl o negocjacjach  w języku obcym oblewa cię zimny pot? Ba! Unikasz nawet spotkań towarzyskich, na których będzie musiał z kimś wymienić grzecznościowe how are you czy que tal? Doskonale wiesz, że lepszy angielski, niemiecki, hiszpański czy francuski otworzyłby ci kolejne drzwi, popchnąłby karierę do przodu, a przynajmniej ułatwiłby organizację wakacji. Ale z jakichś powodów znajomość języków obcych ani drgnie. 

Istnieje powszechne przekonanie, że w pewnym wieku i na pewnych stanowiskach wszyscy powinni znać angielski. A także, że wypada mówić jakimś drugim językiem w miarę płynnie. I że trzeba coś z tym zrobić, tylko nie wiadomo co. Wsadzeni na kursy między nastolatków dorośli czują się jeszcze bardziej nieudolni. Na indywidualnych lekcjach szukają wymówek: że brak czasu, że brak zdolności językowych. 

Co więc sprawia, że nauka danego języka obcego jest dla dorosłej osoby tak trudna? Powodów może być kilka – kiepskie doświadczenia w szkole czy na kursach, brak codziennego kontaktu z językiem… Jedno jest niemal pewne – nie jest to brak talentu językowego. Jako lektorka polskiego (ponoć najtrudniejszego na świecie!) wiem, że każdy może nauczyć się języka obcego. Warunek? Nie czekać na wchłonięcie gramatyki i tysięcy słówek przez osmozę (tak uczą się wyłącznie dzieci).

Oto 5 kroków do przebicia szklanego sufitu w nauce języka przez dorosłych.

1. Znajdź dobrą motywację

Większość z nas motywuje się negatywnie: obawą przed kompromitacją, groźbą wyrzucenia z pracy, strachem przed zirytowanym szefem. Czasami to działa, ale znacznie lepiej motywować się na „tak”. Na przykład wizją lepszej pracy czy możliwością flirtowania w obcym języku. Co jeszcze? To uczeń, nie nauczyciel musi przejąć odpowiedzialność za wynik, zwłaszcza gdy uczeń jest dorosły. W uczeniu się dorosłych ważne jest traktowanie ich jak dorosłych, czyli wykorzystywanie ich umiejętności samokontroli, samokierowania oraz doświadczeń.

2. Obierz konkretny cel

Niech to będzie np. umiejętność przeprowadzenia rozmowy online, przeczytanie artykułu w „The Economist” czy opanowanie trybów warunkowych. Jednym z głównych problemów przy nauce języka jest brak szybkiej gratyfikacji. Sukces – niezależnie od zdolności wizualizacji – jest przecież mocno odsunięty w czasie, a my, wkładając w coś wysiłek, chcemy od razu nagrody, pochwały, odrobiny splendoru. Dlatego warto podzielić tę drogę na jak najmniejsze kawałki i każdy z nich zakończyć malutkim pucharem.

3. Nie nudź

Wybieraj interesujące cię treści i ciekawe formy. Dorosły uczeń nie potrzebuje powrotu do szkoły, ale nowych wyzwań. Tekstów, z którymi styka się w pracy, pasjonujących filmów. Do pomocy można pobrać aplikacje na telefon, dzięki którym wybrane przez ciebie wyrazy będziesz mieć zawsze przy sobie. Jeśli marzysz o czytaniu książek w oryginale, wybierz książkę, którą już znasz po polsku. Przeczytaj jedną stronę. Sprawdź maksymalnie dziesięć nowych słów, resztę spróbuj odgadnąć z kontekstu. Tak, uczenie się starych rzeczy po raz drugi może być frustrujące. Jest na to sposób – powtarzając znane już wiadomości, np. gramatyczne, dodawaj do tego nowe słówka.

4. Bądź w kontakcie z językiem

Bo wspomniana osmoza trochę jednak działa. Znajdź partnera do rozmowy – tzw. native’a bądź osobę uczącą się danego języka tak jak ty. Nie martw się błędami, po prostu zacznij mówić. Niektórych motywuje rozmowa z kimś na wyższym poziomie językowym, innych – ot, ludzka słabość! – uskrzydla, gdy druga osoba mówi gorzej.

5. Porzuć perfekcjonizm

Nikt nie mówi bez błędu, nawet native speakerzy. Potraktuj naukę języka tak jak uczysz się jakiejkolwiek nowej czynności – jazdy na rolkach, surfowania po falach… „Jak się nie wywrócisz, to się nie nauczysz” – mówią starzy górale do zbyt ambitnych początkujących narciarzy. Zwróć uwagę, że nauka języka mniej popularnego (hiszpańskiego, włoskiego czy ukraińskiego) zwykle przychodzi o wiele łatwiej i jest przyjemniejsza. Powód? Nikt – włącznie z tobą – nie oczekuje, że po roku nauki będziesz mówił bez błędu.