Akcja regeneracja

Z tekstu dowiesz się m.in.:

- Czym jest hiperstymulacja
- Dlaczego długi i efektywny sen jest tak ważny
- Na ile skuteczne są komory hiperbaryczne

Cały artykuł znajdziesz w miesięczniku My Company Polska lub po zalogowaniu z aktywnym dostępem do wszystkich treści na portalu mycompanypolska.pl

Chociaż dość daleko nam do salamandry, która potrafi odbudować sobie nie tylko kończyny, ale nawet serce, mózg i rdzeń kręgowy, to jednak nasz organizm też ma pewną zdolność regeneracji. Warto o nią zadbać zwłaszcza po okresie wytężonego wysiłku fizycznego czy umysłowego, dużego dystresu (negatywnego stresu) czy po chorobie. W klasyfikacji chorób i zaburzeń jest nawet osobna jednostka chorobowa – powirusowy zespół przewlekłego zmęczenia. Zresztą wiele osób, które przechorowało COVID-19, przekonało się na własnej skórze, że nie zawsze da się z dnia na dzień wrócić do wcześniejszej aktywności.

1. Obserwacja

Teoretycznie sprawa z regeneracją jest dość prosta: jeśli czegoś w naszym życiu było ostatnio zbyt dużo np. jakiegoś rodzaju bodźców, powinniśmy to na pewien czas wyeliminować. Żeby było jeszcze prościej, zostaliśmy wyposażeni w różne mechanizmy i lampki alarmowe, takie jak ból, uczucie zmęczenia czy drażliwość, żeby nie przegapić momentu, w którym należy się odciąć. Tyle że w imię większej efektywności wyćwiczyliśmy się w lekceważeniu tych sygnałów. Przez to czasami mamy problem ze zidentyfikowaniem tego, co nas pobudza i wyczerpuje. – Widać to dobrze podczas terapii poznawczo-behawioralnej przeznaczonej dla osób cierpiących na przewlekłe zmęczenie. Tam terapeuci często muszą uczyć pacjentów rozpoznawać te sygnały – mówi fizjoterapeuta prof. dr hab. Paweł Zalewski, kierownik Katedry Fizjologii Wysiłku Fizycznego i Anatomii Funkcjonalnej Collegium Medicum w Bydgoszczy.

Niekiedy rozwiązania wydają się oczywiste: Ktoś dużą część dnia spędza w głośnych pomieszczeniach? Powinien odpoczywać w ciszy. Tyle że ten sam poziom decybeli może zadziałać zupełnie inaczej na dwie różne osoby w zależności od tego, czy uznają określone dźwięki za przyjemne czy za irytujące. W tym drugim przypadku nazywa się je hałasem (tak, hałas to zgodnie z definicją nie „głośne dźwięki”, tylko „dźwięki irytujące”). Nasz organizm nie potrafi się do niego zaadaptować, więc jest on dla nas bardzo szkodliwy. Do tego dochodzi indywidualna wrażliwość na konkretny rodzaj bodźców. W rezultacie jeden nauczyciel po dniu spędzonym w szkole będzie potrzebował godziny w zupełnej ciszy, a drugi nie. Jedne osoby będą bardzo wrażliwe na zapachy, a inne na rodzaj oświetlenia. Dlatego wybór sposobu regeneracji, warto zacząć od uważnej obserwacji siebie.

2. Hiperstymulacja

Czasami jednak za dużo jest dosłownie wszystkiego. Wtedy równoważenie bardzo angażującej umysłowo pracy zawodowej intensywnym treningiem sportowym może być złym pomysłem. – Zmorą dzisiejszych czasów jest hiperstymulacja. Jesteśmy atakowani różnorodnymi bodźcami i do tego jeszcze nieustannie angażujemy swoje ograniczone zasoby energetyczne w bezsensowne czynności np. w przeglądanie mediów społecznościowych – ubolewa prof. dr hab. Paweł Zalewski i dodaje, że w sytuacji silnego przestymulowania czy wręcz wyczerpania najlepsze jest ograniczenie przynajmniej na tydzień, a w skrajnych stanach nawet trzy tygodnie, aktywności do tych podstawowych – głównie spania i jedzenia. Luksus? Czasami to jedyne wyjście, by się nie rozsypać.

Niektórzy wybierają radykalne sposoby odcięcia się od bodźców np. idą na godzinę do komory floatingowej. To kapsuła z wodą zawierającą sól Epson (siarczan magnezu) o temperaturze zbliżonej do temperatury ciała. We wnętrzu komory panuje kompletna cisza i ciemność. Są osoby, które unosząc się tam na wodzie, doświadczają głębokiego relaksu. Prof. dr hab. Paweł Zalewski radzi jednak nie przeceniać mocy...