Czy biznes jest jak poker?

Kim jest Maria Konnikova? Niespełna 40-letnią introwertyczną blondynką o ujmującym uśmiechu. Mieszka w Nowym Jorku. Jest amerykańską pisarką rosyjsko-żydowskiego pochodzenia, felietonistką „New Yorkera” i byłą publicystką „Scientific American”. Pisze poradniki, w których pokazuje ludziom, jak otworzyć umysł i lepiej zrozumieć świat. To jej autorstwa jest książka „Myśl jak Sherlock Holmes”, w której wzięła na warsztat tok myślenia słynnego detektywa, w drugiej „Myśl jak oszust, żeby nie dać się oszukać” – jej inspiracją byli uliczni naciągacze. Obie książki weszły na listę bestsellerów „New York Timesa”, dostały sporo nagród.

Szukała nowego pomysłu na książkę. I wymyśliła, że napisze o grze w karty, a dokładnie jak lepiej żyć, bazując na rozwiązaniach wziętych z pokera. Nie, nie umiała grać. Żeby zebrać materiały do książki, zaczęła uczyć się zasad i startować w turniejach. Niespodziewanie odnosiła sukces za sukcesem – w ciągu roku zarobiła 200 tys. dol . I zamiast skupić się na pisaniu, w całości poświęciła się kartom.

Zwyciężyła w turnieju PokerStars Caribbean Adventure, za który dostała 85 tys. dol. i kwalifikację do jeszcze ważniejszego turnieju PokerStars No-Limit Hold’em. Wtedy wstrzymała wręcz pracę nad książką, bo chciała być w formie przed turniejem. Dziś przyznaje, że przed wpadnięciem w całkowity hazard i niemocą twórczą uratowała ją pandemia koronawirusa. Zmuszona do pozostania w domu napisała… kolejny bestseller.

Poker to życie, poker to decyzje

Pisarka często powołuje się na Johna von Neumanna, wybitnego amerykańskiego matematyka, współautora bomby jądrowej, ale także pioniera informatyki i mechaniki kwantowej. Był on autorem teorii gier, jednej z najgłośniejszych teorii wyjaśniającej ludzkie zachowania i strategie. Neumann był też bardzo złym graczem w pokera, dlatego – jak twierdzi Konnikova – ludzie uwielbiali z nim grać i wygrywać pieniądze. Neumann dostrzegł, że żyjemy w świecie, w którym dysponujemy niepełnymi informacjami i na ich podstawie (jak przy pokerowym stoliku) musimy podejmować decyzje. – O ile szachy czy go są grami, w których przeciwnicy mają komplet informacji, o tyle w pokerze mamy do czynienia z ukrytymi informacjami, z niejasnymi motywacjami, z możliwością, że ktoś będzie chciał bardziej lub mniej zablefować – tłumaczy Maria Konnikova. – I dlatego to właśnie przy pokerowym stole dobrze jest się nauczyć podejmowania decyzji – bo jeżeli uda się komuś w takiej sytuacji podejmować trafne decyzje (nawet uwzględniające blef), będzie miał łatwość w podejmowaniu takich decyzji w życiu poza pokerem.

Jak wygrać w biznesie, jak wygrać w pokera?

Maria Konnikova jest (jak do tej pory jedyną – obok Victorii Coren) kobietą, która zaszła tak wysoko w pokerowym świecie. Jak można się domyślić musiała przedrzeć się przez męski, szowinistyczny i seksistowski świat graczy. Dzisiaj uważa, że był to niezły trening asertywności, ale także sprytu. Jej bronią był niewinny wygląd, który w sposób świadomy jeszcze bardziej podkreślała. Na przykład kiedy zaczynała grę online miała awatara ze słodkim szczeniaczkiem jamnika. W ten sposób, na wejściu zdobywała przewagę: przeciwnik ją lekceważył.

Zasada pierwsza: nie wysnuwaj pochopnych wniosków na temat przeciwnika

Wytrawni gracze z Kanady, Rosji, Niemiec, USA przegrywali turnieje z Marią Konnikovą, ponieważ nie wzięli pod uwagę, że drobna blondynka może ich ograć, może też brawurowo blefować. Ale i sama przyznaje, że czasami nakładała na gracza łatkę szowinisty, przy czym okazywało się, że wytatuowany wiking może być dżentelmenem i grać bez damsko-męskich podtekstów. Wspomina, że zaczęła grać z nim bardzo ofensywnie, a on – mimo wyglądu mordercy – preferował konserwatywne i spokojne...