Ulga badawczo-rozwojowa dla firm z sektora IT
Coraz więcej firm, głównie z branży produkcyjnej oraz usługowej, zainteresowanych jest działalnością badawczo-rozwojową. Może ona dać przedsiębiorcy efekty w postaci udoskonalonych towarów, produktów bądź usług, ale też przynieść wymierne korzyści podatkowe.
Od 1 stycznia 2016 r. przedsiębiorcy uprawnieni są do korzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową (tzw. ulga podatkowa R&D), przez którą w skrócie rozumie się działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe. O ile prowadzenie badań naukowych w firmach nie jest z pewnością czymś powszechnym i wiąże się nierzadko z dużymi nakładami inwestycyjnymi, mało firm dostrzega potencjał w tzw. pracach rozwojowych, przez które rozumie się m.in. nabywanie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej wiedzy z określonych dziedzin do planowania, produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług (bez uwzględniania oczywiście rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do tych produktów czy usług). Pojęcie prac rozwojowych jest więc niezwykle szerokie i w efekcie może mieć wiele zastosowań, w tym zwłaszcza w firmach z branży IT.
Technicznie ulga podatkowa R&D umożliwia odliczanie od podstawy opodatkowania (w zeznaniu podatkowym) części kosztów poniesionych na badania i rozwój (tzw. koszty kwalifikowane), efektywnie obniżając zobowiązanie z tytułu PIT lub CIT. Istotne jest, iż w przypadku gdy podatnik wykazuje stratę podatkową, odliczenia – w całej kwocie lub w części – dokonuje się w zeznaniach za kolejnych sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.
Wydatki, które mogą zostać uznane za kwalifikujące do objęcia ulgą R&D są stosunkowo szerokie i obejmują:
1. wynagrodzenia za pracę oraz koszty składek ZUS poniesionych przez przedsiębiorcę, prowadzącego działalność badawczo-rozwojową;
2. nabycie materiałów i surowców związanych z działalnością R&D;
3. ekspertyzy i usługi doradcze, nabycie wyników badań naukowych;
4. odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej;
5. koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytko- wy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego;
6. odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
Kwota kosztów kwalifikowanych jest limitowana i począwszy od 1 stycznia 2017 r. nie może przekroczyć:
1. 50 proc. kosztów, o których mowa powyżej, w przypadku mikroprzedsiębiorców oraz małych lub średnich przedsiębiorców;
2. w przypadku pozostałych podatników: 50 proc. kosztów, o których mowa w pkt. 1., oraz 30 proc. kosztów, o których mowa pkt. 2–6.
Wprowadzenie ulgi podatkowej R&D było długo oczekiwanym przez przedsiębiorców rozwiązaniem – wydaje się, iż zwłaszcza branża IT może być dużym beneficjentem tej ulgi. Usługi informatyczne oferowane firmom lub konsumentom są bowiem stale udoskonalane poprzez tworzenie i implementację nowych rozwiązań, ich upgrade itp., stanowiąc tym samym modelowy wręcz przykład prac rozwojowych, których koszty mogą zostać objęte ulgą R&D.
Z uwagi jednak na fakt, iż skorzystanie z ulgi podatkowej jest odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, przestrzeganie wszelkich wymogów ustawowych jest wysoce konieczne. W tym celu firmy powinny przygotować się na wprowadzenie optymalnych rozwiązań organizacyjnych, w tym zwłaszcza dokumentowanie prac pracowników firmy, dedykowanych do działalności w obszarze R&D.