Przesyłka z dobrocią

Jest 23 marca 2020 r. Na lotnisku w Los Angeles w drgającym powietrzu nad płytą lotniska trudno dostrzec żywego człowieka. Zwykle zatłoczony terminal tym razem świeci pustkami, niesie echo szpilek, wystukujących obecność pewnej siebie i silnej kobiety. Przyspieszona odprawa i w powietrze wzbija się ostatni samolot do Nowego Jorku, tuż przed covidowym zamknięciem nieba. Na opustoszałym pokładzie leci Monika Wieła, samotna podróżniczka doby pandemii. Następnego dnia ma spełnić swoje wielkie marzenie – otworzy amerykańską giełdę NASDAQ. Uruchomi słynny dzwonek, a oczy całej biznesowej Ameryki zwrócą się na jej charytatywny koncept Give Back Box. Już tylko kilka godzin dzieli ją od pojawienia się na telebimie wieży przy słynnym rogu Times Square. Gdy w końcu macha do widzów z najsławniejszego ekranu na świecie, może powiedzieć na głos: „Ameryko, mam cię!”.

Wiadomość: Potrzebuję butów!

Podobne słowa wypowiedział i uwiecznił w książce „Z głowy” Janusz Głowacki, polski pisarz, scenarzysta słynnego „Rejsu” i emigrant, który w trakcie stanu wojennego trafił do USA. Zawrotną karierę zaczynał, włócząc się po nowojorskich parkach, gdzie przebywał z bezdomnymi (czasem mimowolnie stając się jednym z nich). To zwierzenia miejskich wyrzutków stały się dla niego inspiracją literacką. Twórczość wywindowała jego scenariusze na deski Broadwayu. Kilka dekad później Monikę Wiełę także poruszył widok ludzi wystawionych poza społeczny margines. Odruch empatii doprowadził ją do stworzenia międzynarodowego biznesu pomocowego.